Mongolië Rendierreis 2019

"Het was een prachtige reis met geweldige crew! Zowel onze Nederlandse reisleidster Anna als de Mongoolse waren super. Idem de beide koks en chauffeurs, en natuurlijk de paardenmensen voor de trekking! Ze krijgen van mij allemaal een 10!!! Echt welverdiend hoor qua inzet, bejegening, enthousiasme, bereiding van de meest gevarieerde en overheerlijke maaltijden (en dat in Mongolië...), kennis van zaken, hulp bij de trekking en paardrijden!!!

De vluchten via Moskou gingen veel vlotter als via Istanbul (met stop Kirgizie). Op de heenweg wat een korte overstap in Moskou en misschien daardoor geen koffer in Ulan Bator (kwam de volgende dag aan). Op de terugweg juist wat een lange tijd wachten in Moskou op de vlucht naar Amsterdam. Binnenlandse vlucht in Mongolië was zeer correct en plezierig. 

Lokale vervoer was prima, mede dankzij de top chauffeur Monghoo! Hij heeft zelfs nooit de weg hoeven vragen. Mijn vraag of we even bij hen thuis mochten kijken was meteen akkoord (In Moron). Erg hartelijk ontvangen door zijn echtgenote. Erg leuk om te zien hoe ze wonen en leven. Een van de hoogtepunten!

Accommodaties: Goede afwisseling tent, gers, tipi en hotel! Tent wat lage instap voor een wat stijve 60 er, maar goed te doen. 

Trekking naar de Tsataan was heel bijzonder maar ook bijzonder zwaar. Waarschijnlijk mede omdat het zo veel geregend had en de muskieten. Het was nauwelijks te doen voor iemand met een normale conditie. Achteraf had ik graag voor mijzelf alleen een paard gehuurd. We hebben nu met z'n allen een paard gedeeld. Gelukkig maar, anders waren we nog onderweg geweest... Het verblijf bij de Tsataan was voor mij echt het hoogtepunt van de reis. Zou daar ook graag nog wat andere mensen van het volk ontmoet hebben. Het was echter te nat en drassig om een heel eind te lopen. Daarnaast speelde de vermoeidheid van de trekking een rol. Maar nu denk ik, wat jammer. 

Al met al een hele mooie en afwisselende reis waarop ik met plezier terug kijk. Heb nu alweer heimwee. Hoop in de toekomst nog eens een reis naar Mongolië te kunnen maken! Heb veel interesse voor (het onbekende) oosten. Misschien een idee om dit te organiseren? 

En jij natuurlijk ook hartelijk bedankt voor de goede organisatie en veel succes met je reisbureau!"

Anneke

 

"Het was mijn 2e reis door Mongolië, 8 jaar geleden deed ik een trekking in Altai. Toen hadden we nauwelijks regen, dus dat overviel me wel wat. Hoewel het uiteindelijk wel meeviel. Juli is toch wel wat het regenseizoen.

Ik heb met name genoten van het kamperen, voor mij een van de redenen voor deze reis te kiezen. Er wordt steeds minder gekampeerd,( tenzij op zware wandelreizen).Met kamperen sta je op de prachtigste plekken. Daarnaast wordt er voor je gekookt en dat is dan meestal gevarieerder dan wanneer je in gerkampen e.d. logeert. Ik had alleen een tent dus voor mij geen ruimtegebrek.

Ik had gekozen om geen matje mee te nemen, dat was geen handig besluit. Het geleverde matje was wel erg dun! ( heb wel 5 nachten het matje van Anna mogen lenen, geweldig!)

Ik heb genoten van de reis, de oneindige natuur van Mongolië. De rust tijdens de dagen dat we ergens een paar dagen stonden en die dagen niet waren volgepland met activiteiten. Wat ik wel heb gemist dat we onderweg weinig of geen contact hadden met de nomaden. Men was niet toegankelijk, en ik heb geen pogingen gedaan. Wandelend in de Altai was mijn ervaring anders.

Ik ben erg tevreden over de chauffeurs. Mongol leek in Ulaanbaatar eerst een wat onstuimige chauffeur maar op de steppe was  hij in zijn element en vertrouwde ik hem volkomen. De beide koks waren geweldig. Wat een variaties aan maaltijden hebben zij ons voorgezet! En dan de lunches onderweg, altijd weer aan tafels met stoelen, een VIP situatie. Ik voelde me soms in een film decor! Ashley voegde veel minder toe aan de reis. Er ging niet zoveel van haar uit. Tijdens de trekking vond ik dat met name. Ze zei dat wij te langzaam waren en dat zij dan last van haar rug kreeg. Dat kan wel zijn, maar een rol van betekenis om ons wat te 'ondersteunen' tijdens, met name de trekking speelde ze niet. Ik vond dat een manco.

Gelukkig was Anna er wel, zij had voor iedereen en alles aandacht, en weet ook veel van het land door haar verschillende reizen.

De trekking is een verhaal apart. Ik was er niet op voorbereid dat met name de eerste dag van de trekking, zowel op de heen als terugreis me zo zwaar zou vallen. Dat kwam natuurlijk ook door de vele regen die er was gevallen in de weken daarvoor. Op de eerste dag moest bijna ieder stap van te voren bekeken worden. Daarbij de miljoenen muggen. Het was ook steeds niet duidelijk hoever het nog zou zijn. Behalve een lunch stop hebben we maar 1 gezamenlijke stop gehad. Het is beter wanneer je dat dan toch vaker als groep doet. Ik had van te voren niet gedacht dat ik op een paard zou gaan zitten ( behalve de rivieren oversteken). Maar ik was die dag blij op de rug van een paard te kunnen uitrusten.

De vraag van de Tsataanvrouw:  waarom wij wandelden en niet te paard gekomen waren zette mij wel aan het denken. Misschien is dit meer een afstand om te paard te doen dan te voet. Maar ja dan had ik denk ik deze reis niet gekozen, en dat was weer jammer geweest!

De dagen bij de Tsataan familie heb ik prachtig gevonden. Achteraf had ik eigenlijk wel meer met ze op willen trekken, maar dat initiatief heb ik zelf niet genomen. Hierin zou Ashley misschien ook een wat grotere rol hebben kunnen spelen. Ronduit bizar vond ik het idee om een bezoek aan een Sjamaan te brengen 's nachts om 23.30 uur! Een rit te paard van 50 minuten, 50 minuten terug en dan wachten tot iedereen die mee ging een sessie bij de Sjamaan had gehad. Te paard in het donker, door een terrein met veel verrassingen, zonder bescherming van een cap e.d.. Ik vond het onverantwoord. maar de regen stak er een stokje voor!

Kortom een reis om niet snel te vergeten, en ik heb zeker genoten en had het niet willen missen!"

Marian