Tadzjikistan en Kirgizstan bestaan voor een groot gedeelte uit imposant hooggebergte, afgewisseld met nauwe rivierdalen, en ook weidse hoogvlaktes. Tadzjikistan en Kirgizstan zijn beide ook arme landen, met een bevolking die oorspronkelijk hoofdzakelijk bestond uit nomaden. Het nomadische leven als zodanig bestaat steeds minder, maar de gastvrijheid die erbij hoort zeker nog wel.
Dun bevolkt als deze landen zijn, zijn er ook practisch geen toeristische voorzieningen. Maar met hulpgelden uit het westen zijn er wel in beide landen succesvolle projecten voor duurzaam toerisme opgestart, het zogenaamde Community Based Tourism. Grotendeels zal je op deze reis van deze faciliteiten gebruik maken. Dat wil zeggen: je logeert heel veel bij mensen thuis. Sommigen hebben hun huis er op aangepast, maar anderen stellen eenvoudigweg wat kamers beschikbaar, en hebben het eenvoudige toilet gewoon in een houten hok in de tuin. Dit om maar aan te geven dat het een primitieve reis zal zijn.
Daar staat tegenover dat je volop kennis kunt maken met de lokale bevolking. Je eet hun eten (grotendeels bij de prijs inbegrepen) en slaapt in hun huizen. De lokale gids, die altijd meegaat, zorgt ervoor dat je ook met de mensen kunt praten.
Je reist hier langs de grenzen met Afghanistan, door de zogenaamde Wakhancorridor en dwars door het indrukwekkende Pamirgebergte, over de roemruchte Pamir Highway. Let wel: dit is écht avontuur. Niet zo heel veel reizigers gingen je voor. De wegen zijn niet vaak slecht, en de accommodaties zoals gezegd eenvoudig. De reis eindigt in Kirgizstan, waar de bergen minder ruig zijn, maar niet minder mooi. Ook hier verblijf je grotendeels in homestays. Je mag dus rustig van avontuur spreken als het over deze reis gaat, want dit is echt een pioniersreis!
Meerdere van onze klanten gingen je voor, en hebben het over een van de meest memorabele reizen die ze ooit gemaakt hebben!